بارگاه قدس

برای مشاهده تصویر سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

روایت های نورانی و خواندنی درباره کربلا

1- حریم پاک
عن النبى (ص) قال: … و هى اطهر بقاع الارض واعظمها حرمه و إنها لمنبطحاء الجنه. (۱)
پیامبر اسلام (ص) در ضمن حدیث بلندى مى‌فرماید: کربلا پاک‌ترینبقعه روى زمین و از نظر احترام بزرگ‌ترین بقعه‏‌ها است والحق که کربلا از بساط هاىبهشت است.

۲-  سرزمین نجات
قال رسول الله صلى الله علیه و آله: یقبر ابنىبأرض یقال لها کربلا هى البقعه التى کانت فیها قبه الاسلام نجا الله التى علیهاالمؤمنین الذین امنوا مع نوح فى الطوفان. (۲)
پیامبر خدا (ص) فرمود: پسرم حسیندر سرزمینى به خاک سپرده مى‏شود که به آن کربلا گویند، زمین ممتازى که همواره گنبداسلام بوده است، چنانکه خدا یاران مؤمن حضرت نوح را در همانجا از طوفان نجاتداد.

۳ - مسلخ عشق‏
قال على علیه السلام: هذا … مصارع عشاق شهداء لایسبقهم من کان قبلهم ولا یلحقهم من کان بعدهم. (۳)
حضرت على علیه السلام روزىگذرش از کربلا افتاد و فرمود: اینجا قربانگاه عاشقان و مشهد شهیدان است. شهیدانى کهنه شهداى گذشته و نه شهداى آینده به پاى آنها نمى‏رسند.

۴- عطر عشق‏
قالعلى علیه السلام: واها لک ایتها التربه لیحشرن منک قوم یدخلون الجنه بغیر حساب. (۴)
امیرالمومنین علیه السلام خطاب به خاک کربلا فرمود: چه خوش‌بویى اى خاک! درروز قیامت قومى از تو به پا خیزند که بدون حساب و بى‌درنگ به بهشت روند.

۵- ستاره سرخ محشر
قال على بن الحسین علیه السلام: تزهر أرض کربلا یوم القیامهکالکوکب الدرى و تنادى انا ارض الله المقدسه الطیبه المبارکه التى تضمنت سیدالشهداءو سید شباب اهل الجنه. (۵)
امام سجاد علیه السلام فرمود: زمین کربلا در روزرستاخیز، چون ستاره مرواریدى مى‏درخشد و ندا مى‏دهد که من زمین مقدس خدایم، زمینپاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است.

۶- کربلا وبیت المقدس‏
قال ابوعبدالله علیه السلام: الغاضریه من تربه بیت المقدس. (۶)
امام صادق علیه السلام فرمود: کربلا از خاک بیت المقدس است.

۷- فراتو کربلا
قال ابوعبدالله: ان أرض کربلا و ماء الفرات اول ارض و اول ماء قدس اللهتبارک و تعالى… (۷)
امام صادق علیه السلام فرمود: سرزمین کربلا و آب فرات، اولینزمین و نخستین آبى بودند که خداوند متعال به آنها قداست و شرافت بخشید.

۸- کربلا کعبه انبیاء
قال ابوعبدالله علیه السلام: لیس نبى فى السموات والارض و الایسألون الله تبارک و تعالى ان یوذن لهم فى زیاره الحسین علیه السلام ففوج ینزل وفوج یعرج. (۸)
امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ پیامبرى در آسمان‌ها و زمیننیست مگر این که مى‏خواهند خداوند متعال به آنان رخصت دهد تا به زیارت امام حسینعلیه السلام مشرف شوند، چنین است که گروهى به کربلا فرود آیند و گروهى از آنجا عروجکنند.

۹- کربلا، مطاف فرشتگان‏
قال ابوعبدالله علیه السلام: لیس من ملکفى السموات والارض إلا یسألون الله تبارک و تعالى ان یوذن لهم فى زیاره الحسین علیهالسلام ففوج ینزل و فوج یعرج. (۹)
امام صادق علیه السلام فرمود: هیچ فرشته‏اى درآسمان‌ها و زمین نیست مگر این که مى‏خواهد خداوند متعال به او رخصت دهد تا به زیارتامام حسین علیه السلام مشرف شود، چنین است که همواره فوجى از فرشتگان به کربلا فرودآیند و فوجى دیگرعروج کنند و از آنجا اوج گیرند.

۱۰- راه بهشت‏
قالابوعبدالله علیه السلام: موضع قبرالحسین علیه السلام ترعه من ترع الجنه. (۱۰)
امام صادق علیه السلام فرمود: جایگاه قبر امام حسین علیه السلام درى ازدرهاى بهشت است.

۱۱- کربلا حرم امن‏
قال ابوعبدالله علیه السلام: ان اللهاتخذ کربلا حرما آمنا مبارکا قبل ان یتخذ مکه حرماً. (۱۱)
امام صادق (ع) فرمود: به راستى که خدا کربلا را حرم امن و با برکت قرار داد پیش از آن که مکه را حرم قراردهد. (شایان ذکر است منظور از این روایت درعالم بالا است که قبل از مکه، کربلا حرمامن الهی قرار گرفت)

۱۲- زیارت مداوم‏
قال الصادق علیه السلام: زورواکربلا ولا تقطعوه فان خیر أولاد الانبیاء ضمنته… (۱۲)
امام صادق (ع) فرمود: کربلا را زیارت کنید و این کار را ادامه دهید، چرا که کربلا بهترین فرزندانپیامبران را در آغوش خویش گرفته است.

۱۳- بارگاه مبارک‏
قال الصادق علیهالسلام: «شاطى‏ء الوادى الایمن» الذى ذکره الله فى القرآن،( قصص/۳۰) هو الفرات و«البقعه المبارکه» هى کربلا. (۱۳)
امام صادق (ع) فرمود: آن «ساحل وادى ایمن» کهخدا در قرآن یاد کرده فرات است و «بارگاه با برکت» نیز کربلا است.

۱۴- شوقزیارت‏
قال الامام باقرعلیه السلام: لو یعلم الناس ما فى زیاره قبرالحسین علیهالسلام من الفضل، لماتوا شوقاً. (۱۴)
امام باقرعلیه السلام فرمود: اگر مردممى‏دانستند که چه فضیلتى در زیارت مرقد امام حسین علیه السلام است از شوق زیارتمى‏مردند.

۱۵- حج مقبول و ممتاز
قال ابوجعفرعلیه السلام: زیاره قبر رسولالله صلى الله علیه و آله و زیاره قبور الشهداء، و زیاره قبرالحسین بن على علیهماالسلام تعدل حجه مبروره مع رسول الله صلى الله علیه و آله. (۱۵)
امام باقر علیهالسلام فرمودند: زیارت قبر رسول خدا (ص) و زیارت مزار شهیدان، و زیارت مرقد امامحسین علیه السلام معادل است با حج مقبولى که همراه رسول خدا (ص) بجا آوردهشود.

۱۶- تولدى تازه‏
عن حمران قال: زرت قبرالحسین علیه السلام فلما قدمتجاء نى ابو جعفر محمد بن على علیه السلام … فقال علیه السلام ابشر یا حمران فمن زارقبور شهداء آل محمد (ص) یرید الله بذلک وصله نبیه حرج من ذنوبه کیوم ولدته امه. (۱۶)
حمران مى‏گوید هنگامى که از سفر زیارت امام حسین (ع) برگشتم، امام باقرعلیه السلام به دیدارم آمد و فرمود: اى حمران! به تو مژده مى‌دهم که هر کس قبورشهیدان آل محمد (ص) را زیارت کند و مرادش از این کار رضایت خدا و تقرب به پیامبر(ص) باشد، از گناهانش بیرون مى‏آید مانند روزى که مادرش او را زاده است.

۱۷- زیارت مظلوم‏
عن ابى جعفر و ابى عبدالله علیهماالسلام یقولان: من احب أن یکونمسکنه و مأواه الجنه، فلا یدع زیاره المظلوم. (۱۷)
از امام باقر و امام صادقعلیهماالسلام نقل شده که فرمودند: هر کس که مى‏خواهد مسکن و مأوایش بهشت باشد،زیارت مظلوم ـ امام حسین ـ را ترک نکند.

۱۸- شهادت و زیارت‏
قال الامامالصادق علیه السلام: زوروا قبرالحسین علیه السلام ولا تجفوه فانه سید شباب أهلالجنه من الخلق و سید شباب الشهداء. (۱۸)
امام صادق (ع) فرمود: مرقد امام حسینعلیه السلام را زیارت کنید و با ترک زیارتش به او ستم نورزید، چرا که او سید جوانانبهشت از مردم و سالار جوانان شهید است.

۱۹- زیارت، بهترین کار
قالابوعبدالله علیه السلام: زیاره قبرالحسین بن على علیهماالسلام من أفضل ما یکون منالأعمال. (۱۹)
امام صادق (ع) فرمود: زیارت قبر امام حسین علیه السلام از بهترینکارهاست که مى‏تواند انجام یابد.

۲۰- سفره‏هاى نور
قال الامام الصادقعلیه السلام: من سره ان یکون على موائد النور یوم القیامه فلیکن من زوارالحسین بنعلى علیهماالسلام. (۲۰)
امام صادق (ع) فرمود: هر کسدوست دارد روز قیامت، بر سرسفره‏هاى نور بنشیند باید از زائران امام حسین علیه السلام باشد.

۲۱- شرطشرافت‏
قال الصادق علیه السلام: من اراد ان یکون فى جوار نبیه و جوارعلى و فاطمهعلیهم السلام فلا یدع زیاره الحسین علیه السلام. (۲۱)
امام صادق (ع) فرمود: کسىکه مى‏خواهد در همسایگى پیامبر (ص) و در کنارعلى (ع) و فاطمه (س) باشد زیارت امامحسین (ع) را ترک نکند.

۲۲- زیارت، فریضه الهى‏
قال ابوعبدالله علیهالسلام: لو ان احدکم حج دهره ثم لم یزرالحسین بن على علیهماالسلام لکان تارکا حقامن حقوق رسول الله (ص) لان حق الحسین فریضه من الله تعالى واجبه على کل مسلم. (۲۲)
امام صادق (ع) فرمود: اگر یکى از شما تمام عمرش را احرام حج ببندد اما امامحسین علیه السلام را زیارت نکند حقى از حقوق رسول خدا (ص) را ترک کرده است؛ چرا کهحق حسین (ع) فریضه الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است.

۲۳- کربلا کعبهکمال‏
قال ابوعبدالله علیه السلام: من لم یأت قبرالحسین علیه السلام حتى یموتکان منتقص الایمان منتقص الدین، ان ادخل الجنه کان دون المؤمنین فیها. (۲۳)
امامصادق (ع) فرمود: هر کس به زیارت قبر امام حسین (ع) نرود تا بمیرد، ایمانش ناتمام ودینش ناقص خواهد بود به بهشت هم که برود پایین‌تر از مؤمنان در آنجا خواهدبود.

۲۴- از زیارت تا شهادت‏
قال ابوعبدالله علیه السلام: لا تدع زیارهالحسین بن على علیهماالسلام و مُرّ أصحابک بذلک یمدالله فى عمرک و یزید فى رزقک ویحییک‏ الله سعیدا ولا تموت الا شهیدا. (۲۴)
امام صادق (ع) فرمود: زیارت امامحسین علیه السلام را ترک نکن و به دوستان و یارانت نیز همین را سفارش کن! تا خداعمرت را دراز و روزى و رزقت را زیاد کند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و نمیرىمگر با شهادت.

۲۵- حدیث محبت‏
عن ابى عبدالله قال: من اراد الله به الخیرقذف فى قلبه حب الحسین علیه السلام و زیارته و من اراد الله به السوء قذف فى قلبهبغض الحسین علیه السلام و بغض زیارته. (۲۵)
امام صادق (ع) فرمود: هر کس که خداخیر خواه او باشد محبت حسین (ع) و زیارتش را در دل او مى‏اندازد و هر کس که خدابدخواه او باشد کینه و خشم حسین (ع) و خشم زیارتش را در دل اومى‏اندازد.

۲۶- نشان شیعه بودن‏
قال الصادق علیه السلام: من لم یأتقبرالحسین علیه السلام و هو یزعم انه لنا شیعه حتى یموت فلیس هو لنا شیعه و ان کانمن اهل الجنه فهو من ضیفان اهل الجنه. (۲۶)
امام صادق علیه السلام فرمود: کسى کهبه زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرداو شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهدبود.

منبع: ashuora.ir

کربلا

برای مشاهده تصویر با سایز اصلی روی متن بالا کلیک کنید

حضور انبیا(ع)در سرزمین کربلا

مرحوم شوشتری می‌نویسد: ورود به زمین کربلا باعث حزن و رقّت است چنانکه نسبت بهجمیع انبیاء واقع شد چون روایت شده که همه پیامبران به زیارت کربلا توفیقیافته‌اند: «همه انبیاء زیارت نمودند آن مقام شریف را و در آن توقف کرده و گفتند: ای زمین تو مکانی پر خیر هستی در تو دفن خواهد شد ماه تابان امامت.» (۱)

هریک از پیامبران که وارد کربلا می‌شدند صدمه‌ای بر ایشان وارد می‌شد، و دلتنگ ومهموم می‌گردیدند. پس علت را از خداوند سؤال می‌نمودند. خداوند وحی می‌فرمود که اینزمین کربلاست و در آن حضرت حسین (علیه‌ا‌لسلام) شهید خواهد شد.(۲)

۱- چوناهل بیت وارد کربلا شدند ام کلثوم عرض کرد: ای برادر این بادیه هولناکی است که ازآن خوف عظیم بر دلم جا گرفته؟!

حضرت حسین علیه السلام فرمود: بدانید که مندر وقت عزیمت از جنگ صفین با پدرم امیرالمومنین (علیه السلام) وارد این زمین شدیم. پدرم فرود آمده سر در کنار برادرم گذارده ساعتی در خواب رفت و من بر بالین او نشستهبودم ناگاه پدرم مشوش از خواب بیدار شد و زار زار می‌گریست. برادرم سبب آن را پرسیدفرمودند: ‌در خواب دیدم که این صحرا دریایی پر از خون بود و حسین من در میان آندریا افتاده دست و پا می‌زند و کسی به فریاد او نمی‌رسید.

سپس رو به من کردهفرمود: ‌«ای حسین چگونه خواهی بود هرگاه برای تو در این زمین چنین واقعه‌ای رودهد؟»

گفتم: صبر می‌کنم و به جز صبر چاره‌ای ندارم.(۳)

۲- هنگامی کهحضرت آدم به زمین فرود آمد حوا را ندید دنبال او می‌گشت تا از کربلا گذر نمود بدونسبب غمگین شده سینه‌اش تنگ گردید و چون به محل شهادت امام حسین (علیه السلام) رسیدپایش لغزید و بر زمین افتاد و خون از پایش جاری شد.

سر به آسمان بلند کرد وعرض نمود: خداوندا آیا گناهی از من صادر شد که مرا به آن معاقب فرمودی؟ من همه زمینرا گشتم و مثل این زمین به من بدی نرسید.
هنگامی که حضرت آدم به زمین فرود آمدحوا را ندید دنبال او می‌گشت تا از کربلا گذر نمود بدون سبب غمگین شده سینه‌اش تنگگردید و چون به محل شهادت امام حسین (علیه السلام) رسید پایش لغزید و بر زمین افتادو خون از پایش جاری شد.

خداوند به او وحی نمود که ای آدم گناه نکردی ولکنفرزندت امام حسین (علیه السلام) در این مکان از روی ستم کشته می‌شود. خون تو بهموافقت خون او جاری شد.

عرض کرد: قاتل او کیست؟‌ وحی آمد: ‌قاتلش یزید،ملعون اهل آسمان‌ها و زمین است. آدم گفت: ‌ای جبرئیل “درباره قاتل آن حضرت” چهکنم؟‌

گفت: او را لعن کن. پس آدم چهار بار او را لعن کرد و به سوی عرفاتروانه شد پس در آنجا حوا را یافت.(۴)

۳- هنگامی که حضرت نوح سوار کشتی شدتمام جهان را سیر نمود. وقتی به کربلا رسید طوفانی شد (و آن کشتی به تلاطم افتاد) ونوح از غرق شدن ترسید به پروردگار خود عرض کرد: خدایا همه دنیا را گشتم چنین حالتیمثل این زمین به من دست نداد!

جبرئیل نازل شد و فرمود: ای نوح در این محلحضرت حسین(علیه السلام) فرزندزاده محمد (صلی الله علیه و آله) خاتم انبیاء و فرزندعلی (علیه السلام) خاتم اوصیاء کشته می‌شود.

پرسید: ای جبرئیل قاتل او کیست؟پاسخ داد: قاتل او ملعون هفت آسمان و زمین می‌باشد. پس نوح چهار مرتبه او را لعنکرد سپس کشتی سیر نمود تا به جودی رسید و در آنجا مستقر شد.(۵)

۴- حضرتابراهیم چون از کربلا عبور کرد اسبش لغزید و از اسب افتاد سرش شکسته و خون جاری شد. پس شروع به استغفار نمود و عرض کرد: خدایا چه گناهی از من صادر شد؟

جبرئیلنازل شد و گفت: ای ابراهیم گناهی از تو سر نزده لکن در این زمین فرزندزاده خاتمپیامبران و فرزند (علی علیه السلام) خاتم اوصیاء کشته می‌شود از این جهت خون توجاری شد تا موافق با خون آن جناب گردد.(‌۶)

۵- هنگامی که اسماعیل گوسفندانخود را برای چرا به کنار فرات فرستاد چوپان به او خبر داد چند روز است که گوسفندانآب نمی‌آشامند! اسماعیل از خداوند سبب آن را پرسید جبرئیل نازل شد و گفت:‌ ایاسماعیل از گوسفندانت سؤال کن سبب آن را می‌گویند .

به آنها فرمود: چرا ازاین آب نمی‌آشامید؟ به زبان فصیح گفتند: «به ما خبر رسیده که فرزندت حسین (علیهالسلام) فرزندزاده حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) در اینجا با لب تشنه کشتهمی‌شود و ما به جهت حزن بر او از این شریعه آب نمی‌نوشیم.»

اسماعیل دربارهقاتل آنجناب سؤال کرد گفتند: آن حضرت را ملعون اهل آسمان‌ها و زمین و تمام خلائقمی‌کشد پس اسماعیل قاتل آن بزرگوار را لعنت کرد.(۷)

۶- روایت شده که سلیمانبه فرش خود می‌نشست و در هوا سیر می‌کرد. روزی هنگامی که در حرکت بود به زمین کربلارسید. باد بساط او را سه دور به هم پیچانید به طوری که سلیمان ترسید سقوط کند پسباد آرام شد و فرش در زمین کربلا فرود آمد.

سلیمان به باد گفت: برای چه (اینکار را کردی و) فرود آمدی؟‌ گفت: در این موضع حسین (علیه‌السلام) کشته می‌شود .

پرسید: حسین کیست؟‌ باد گفت: ‌حسین فرزندزاده محمد مختار (‌صلی الله علیهو آله) و فرزند علی حیدر کرار می‌باشد. سؤال کرد: قاتل او کیست؟‌ گفت: ملعون اهلآسمان‌ها و زمین، یزید می‌باشد. سلیمان دست برداشت و یزید را لعن و نفرین نمود و جنو انس آمین گفتند.

پس باد وزید و به بساط سیر خود ادامهداد.(۸)

جبرئیل نازل شد و فرمود: ای نوح در این محل حضرت حسین(علیه السلام) فرزندزاده محمد (صلی الله علیه و آله) خاتم انبیاء و فرزند علی (علیه السلام) خاتماوصیاء کشته می‌شود.

پرسید: ای جبرئیل قاتل او کیست؟ پاسخ داد: قاتل اوملعون هفت آسمان و زمین می‌باشد. پس نوح چهار مرتبه او را لعن کرد سپس کشتی سیرنمود تا به جودی رسید و در آنجا مستقر شد.

۷- روزی حضرت موسی (علیه السلام) با یوشعه بن نون سیر می‌کرد چون به زمین کربلا رسید کفش آن جناب پاره و بند آن بازشد و خار به پای او نشست و خون جاری گشت. عرض کرد: خدایا چه گناهی از من سر زد کهمبتلا شدم؟ .

ه او وحی شد که در این موضع حسین (علیه السلام) کشته و خون اوریخته می‌شود و لذا خون تو به موافقت خون وی جاری گردید. عرض کرد: پروردگارا حسینکیست؟‌ خطاب آمد: ‌او فرزندزاده محمد مصطفی و پسر علی مرتضی است .

پرسیدقاتل او کیست؟‌ گفته شد: او ملعون ماهیان دریا و وحشیان صحرا و پرندگان هواست. موسیعلیه السلام دست برداشت و بر یزید لعن و نفرین کرد و یوشع آمین گفت آنگاه به دنبالکار خود روان گشت.(۹)

۸- روزی که حضرت عیسی (علیه السلام) با حواریون دربیابان سیاحت می‌کردند گذرشان به کربلا افتاد. شیری غرّان را دیدند که راه را برایشان بسته است. حضرت عیسی پیش آمد و فرمود:‌ ای شیر چرا در این جاده نشسته‌ای ونمی‌گذاری عبور کنیم؟ آن شیر به زبان فصیح گفت:‌ «من راه را برای شما باز نمی‌کنمتا این که بر یزید کشنده حسین علیه السلام لعن کنید.»

حضرت عیسی فرمود: حسینکیست؟ شیر گفت: او فرزندزاده محمد پیامبر امی و پسر علی ولی خداست .

فرمود: ‌قاتل او کیست؟ گفت: قاتل وی ملعون تمام حیوانات وحشی و گرگان و درندگان خصوصا درروزهای عاشورا است.

پس حضرت عیسی دست برداشت و بر یزید لعن و نفرین کرد وحواریین آمین گفتند. پس شیر از راه دور شد و ایشان گذشتند.(۱۰)

مرحوممازندرانی حایری ذیل این قضیه می‌نویسد: حضرت عیسی و حواریون گریستند و بر قاتل آنحضرت لعن کردند. و حضرت عیسی فرمود: ‌یا بنی‌اسرائیل بر قاتل حسین (علیه السلام) لعن کنید و اگر زمانش را درک کردید از پای ننشینید “همراه او جهاد کنید” چون شهیدشدن با او مانند شهادت با انبیاء است. (‌۱۱)

زیارت کردن سایر انبیاء عظامکربلای مقدسه را بر همین منوال بوده است.

۹- ام سلمه (رضی الله عنها) گوید: ‌شبی رسول خدا از نزد ما بیرون رفت و مدتی دراز از چشم ما ناپدید شد پس آشفته‌حال وغبارآلود به خانه آمد در حالی که دست شریفش را بسته بود. عرض کردم یا رسول الله چهشده است که شما را پریشان و گردآلود می‌بینم‌؟‌
حضرت اسماعیل به گوسفندان فرمود: چرا از این آب نمی‌آشامید؟ به زبان فصیح گفتند: «به ما خبر رسیده که فرزندت حسین(علیه السلام) فرزندزاده حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) در اینجا با لب تشنه کشتهمی‌شود و ما به جهت حزن بر او از این شریعه آب نمی‌نوشیم.

فرمود: در اینزمان به موضعی از عراق که کربلا گویند مرا سیر دادند محل کشته شدن فرزندم حسین وگروهی از فرزندان و اهل بیتم به من نشان داده شد من پیوسته خون ایشان را از آنجا برمی‌گرفتم و آن خون‌ها در دست من است سپس حضرت دست خود را به طرف من گشود و فرمود:‌ آن را بگیر و حفظ کن .

پس آن را که شبیه خاک سرخ بود گرفتم و در شیشه‌اینهادم و سر آن را بستم و از آن نگهداری می‌کردم .

چون حسین (علیه السلام) ازمکه به سمت عراق رهسپار شد هر روز و شب آن شیشه را در آورده می‌بوئیدم و به آن نگاهمی‌کردم و برای مصیبت‌های حضرتش می‌گریستم.

چون روز دهم محرم رسید (همانروزی که در آن روز حضرت شهید شد) آن را در اول روز بیرون آوردم به همان حال بودوقتی در آخر روز آن خاک دیدم، خونی تازه در آن یافتم. پس در خانه خود فریاد کشیدم وگریستم ولکن از ترس این که دشمنان در مدینه صدایم را بشنوند و در شماتت ما شتابکنند اندوه خود را فرونشاندم و پیوسته آن روز و ساعت را در نظر داشتم تا خبر شهادتآن جناب به مدینه رسید و حقیقت آنچه دیده بودم آشکار گردید.(۱۳)

۱۰- شیخصدوق رحمه الله به سند معتبر از ابن عباس روایت کرده که گفت:‌ در خدمت امیرالمؤمنین(علیه السلام) بودم هنگامی که به جنگ صفین می‌رفت چون در نینوا – که در کنار فراتاست – منزل کرد با صدای بلند فرمود:‌ ابن عباس آیا این موضع را می‌شناسی؟‌ گفتم:‌ نه یا امیرالمؤمنین. فرمود: اگر این موضع را همچون من شناختی از آن گذر نمی‌کردی تاهمانند من گریه کنی.

آن بزرگوار بسیار گریست تا آن که ریش مبارکش تَر شد واشک بر سینه‌اش جاری گشت و ما نیز گریان شدیم و حضرت فرمود:‌ آه آه مرا با آل ابیسفیان چکار؟ مرا با آل حرب چه می‌شود؟‌ که حزب شیطان و اولیاء کفرند؟ صبر کن یااباعبدالله که به پدرت رسید از آنها مثل آنچه به تو خواهد رسید. پس آب طلب نمود ووضو گرفت و مقداری نماز خواند. بعد از نماز نیز همان سخنان را می‌فرمود و می‌گریستتا این که ساعتی به خواب رفت چون از خواب بیدار شد فرمود: یابن عباس عرض کردم: ‌درخدمتم .

فرمود: آیا خبر دهم به تو آنچه اکنون در خواب دیدم؟‌عرض کردم: پیوسته دیده شما در استراحت باد و آنچه دیدی خیر است یا امیرالمومنین .

فرمود دیدم گویا مردانی چند از آسمان به زیر آمدند که پرچم‌های سفید دردست و شمشیرهای براق و درخشنده حمایل نموده گرد این زمین خطی کشیدند سپس دیدم گویااین درختان خرما شاخه‌هایشان را به زمین می‌زنند و خون تازه از آنها می‌چکد و حسینفرزند و پاره‌ی تن و نور دیده‌ام در میان آن خون‌ها غرق شده و فریاد و استغاثهمی‌کند و کسی به داد او نمی‌رسد و گویا آن مردان نورانی که از آسمان آمده بودند اورا صدا می‌کردند و می‌گفتند: «ای آل رسول صبر کنید که شما به دست بدترین مردم کشتهمی‌شوید و اینک بهشت مشتاق توست ای ابا عبدالله.»
در خانه خوابیدم به ناگاهبیدار شدم دیدم از آن خون تازه روان است و جیبم پر از خون شده است. من نشستم و گریهکردم و گفتم:‌ به خدا حسین علیه السلام شهید شده است بخدا سوگند که علی علیه السلامدر هیچ سخنی به من دروغ نگفت. و هیچ خبری به من نداد مگر این که واقع شد چون رسولخدا به او چیزهایی خبر می‌داد که به غیر او نمی‌فرمود.

منبع: ashuora.ir