متن آهنگ های آلبوم ساعتا خوابن رضا یزدانی

متن آهنگ های آلبوم ساعتا خوابن رضا یزدانی

بی منطق

ترانه سرا: رضا یزدانی ـ مهدی ایوبیمهتاب تو فانوس

♫♫♫

مهتاب تو فانوس ، چالوس تا دریا

پوشیدن موجا تو بطن یک رویا

هم باور و هم پا از کافه تا مترو

سرگیجه تو رویا با عطر اسپرسو

از سینما فرهنگ با برف تا دربند


دستا گره خورده لبخند در لبخند

شب با صدای تو ، شمع و تو و گیتار

شب های بی خوابی تاریخ بی تکرار

رقص جنون آمیز زیر تن بارون ، چشم و دل و بستن رو منطق و رو قانون

لبریز شعر نو از دفتر سهراب، هم پرسه با فرهاد توی شب مهتاب

♫♫♫

گز کردن پاییز ، بو کردن برگها

یک استکان چایی، تو دل دل سرما

تعطیلی اخبار ، دنیا همین خونست

قهر تو آتیشه ، لبخندت آتش بس

رویا همین شعره در انعکاس تو

هر لحظه ی با تو یک اتفاق نو

دنیا همین لحظست امروزو باور کن

بی واژه میخونم حرفامو از بَر کن

فردای واهی رو ، به آدما بسپار

به آدمای تو روزنامه و اخبار

♫♫♫

ترانه سرا: هانیه ترکما

مهتاب تو فانوس

♫♫♫

مهتاب تو فانوس ، چالوس تا دریا

پوشیدن موجا تو بطن یک رویا

هم باور و هم پا از کافه تا مترو

سرگیجه تو رویا با عطر اسپرسو

از سینما فرهنگ با برف تا دربند


دستا گره خورده لبخند در لبخند

شب با صدای تو ، شمع و تو و گیتار

شب های بی خوابی تاریخ بی تکرار

رقص جنون آمیز زیر تن بارون ، چشم و دل و بستن رو منطق و رو قانون

لبریز شعر نو از دفتر سهراب، هم پرسه با فرهاد توی شب مهتاب

♫♫♫

گز کردن پاییز ، بو کردن برگها

یک استکان چایی، تو دل دل سرما

تعطیلی اخبار ، دنیا همین خونست

قهر تو آتیشه ، لبخندت آتش بس

رویا همین شعره در انعکاس تو

هر لحظه ی با تو یک اتفاق نو

دنیا همین لحظست امروزو باور کن

بی واژه میخونم حرفامو از بَر کن

فردای واهی رو ، به آدما بسپار

به آدمای تو روزنامه و اخبار

♫♫♫

ترانه سرا: هانیه ترکمان

هذیون

یه جور توی رویام قدم میزنی
که طعمشو تو لحظه هام میچشم
همین که یه کابوس ازم کم بشی
از این ماجرا پامو پس میکشم
چقد گرده دنیای دور و برم
زمانی که تو چشمه تو خیره شم
دوتا تیله ی آبی تو چشماته
باهاش آسمونو نفس میکشم

یه جور گرده دنیای من این شبا
که هر جایی میرم تو ای روبروم
تو تعبیر رویای دور منی
بزار با تو تعریف شه آرزوم
هزار تا ترانه هزار تا سکوت
واسه گفتن حس من کافی نیست
سر این قرار خیالی اگه
یه جا تا ابد وایسم الافی نیست
هزار تا ترانه هزار تا سکوت
واسه گفتن حس من کافی نیست
سر این قرار خیالی اگه
یه جا تا ابد وایسم الافی نیست

تلافی کن احساسمو خوب باش
بزار دنیا هر جور میخواد تا کنه
بزار دنیا بی عاطفه بودنو
رو فرق سرش حلوا حلوا کنه
جاهایی که با دل غلط میکنم
غلط کردنم کیف و حالی میده
که مثل شنا بر خلاف جهت
خبر از تب احتمالی میده
بزار تب کنم آرزوی تو رو
که هذیونی بهتر بلد نیستم
تلافی کن احساسمو خوب باش
که من بی جنون مستند نیستم
هزار تا ترانه هزار تا سکوت
واسه گفتن حس من کافی نیست
سر این قرار خیالی اگه
یه جا تا ابد وایسم الافی نیست
هزار تا ترانه هزار تا سکوت
واسه گفتن حس من کافی نیست
سر این قرار خیالی اگه
یه جا تا ابد وایسم الافی نیست

ترانه سرا: علی رضا باران

عشق پست مدرن

♫♫♫

وقتی هستی خوب خوبم

بی تو غصه منهدم نیست

با تو دغدغه ندارم

دیگه هیچ چیزی مهم نیست


نه مهم نیست سیل و آتیش، سونامی، زلزله ، بهمن

وسط این همه وحشت، بیا هم قدم شو با من

خبرای بد و کر کن ، با ترانه ای رمانتیک

جیک غصه در نمیاد زیر بارون کلاسیک

با تو ذوب میشه جهنم

با تو ارزونه تورم

از تو آب میخوره دریا

با تو نون می پزه گندم

تو یه عشق پست مدرنی

حسی با ورژن تازه

تو یه تعریف جدیدی از یه مفهوم قراضه

میشه با تو به سفر رفت، توی یه ویلای فرضی

جاده ی چالوس و قورت داد

با یه کارت سوخت قرضی

♫♫♫

…

دیگه اکسیژن نمیخوام تویی کربن نفس سوز

تو تنفس جدیدی، من دو زیست میشم از امروز

یه هواپیما تویه برج،نئونازی با تپانچه، نرو

تو جنگ جهانی اصلا این حرفا به ما چه

کشف آب تو کره ی ماه

چند تا اختراع بیخود

یا یه کهکشان تازه که تو آسمون رصد شد

که هیچ کدوم برام مهم نیست وقتی اتفاق تو هست

وقتی میشه باتو خوش بود ، وقتی میشه دل به تو بست

برو تو مدار خورشید تو که میتونی بتابی

شب و روزامو یکی کن با یه آسمون آبی

واسه دردای تو قلبم حکم تخلیه گرفتم

اینقده غصه نخوردم سو تغذیه گرفتــــــم

♫♫♫

ترانه سرا: احسان گودرزی

هنوز دلم واسه تو تنگ میشه

هنوز دلم واسه تو تنگ میشه
هنوز بی تو درگیره عذابم
ببین ساعت خوابیده اما
من از دوریت نمیتونم بخوابم
تویه رویام تورو میبینم اینجا
که شاید ترس و تنهاییم بریزه
خودت نیستی ولی هم صحبت من
هنوزم قاب عکس روی میزه
من شک ندارم نمیای
دوریت میشه عادتم
از بس خیالم راحته
از همه چی ناراحتم
خوابتو میبینم مدام
این کار هر شب منه
بگو شبا تو خواب تو
کی داره پرسه میزنه

تماشایی ترین تصویره دنیا
برای دیدنت راهی ندارم
نمیدونم قرارمون چی بوده
من از وقتی تو رفتی بی قرارم
هنوزم واسه ی نبودن تو
توی این قلب جا نمیشه
یه چیزی گمشده تو روزگارم
که بد از تو دیگه پیدا نمیشه
من شک ندارم نمیای
دوریت میشه عادتم
از بس خیالم راحته
از همه چی ناراحتم
خوابتو میبینم مدام
این کار هر شب منه
بگو شبا تو خواب تو
کی داره پرسه میزنه

ترانه سرا: سروش دادخواه

یخبندونای قطبی چشمات


یخ بندونای قطبی چشمات
حرارت دستامو کم کرده
چشمایه من ماسیده رو عکسات
از بس نخوابیده ورم کرده
هوا چهل درجه تب داره
اخبار می گفت آسمون صافه
اما من امشب ابر میسازم
از دوده سیگار عطر نسکافه

خونه دلتنگه صندلی خستست
کوچه لج کرده بی تو بن بسته
رادیو دق کرد قبض رو تاقچه صداتو روی تلفن بسته
قرصا کم می شن ساعتا خوابن
خودنویس از تو گریه میسازه
خندتو بردی آینه تب کرده راهو برگردون در هنوز بازه

امشب دلم بد جور آشوبه
دستای تو صد سال ازم دورن
توی دلم یه پادگان سرباز
انگار رختاشونو می شورن
من میزنم بیرون از این خونه
وقتی چراغا همه خاموشه
وقتی نباشی دیگه هیچ عشقی
پیراهن تو رو نمی پوشه

خونه دلتنگه صندلی خستست
کوچه لج کرده بی تو بن بسته
رادیو دق کرد قبض رو تاقچه صداتو روی تلفن بسته
قرصا کم می شن ساعتا خوابن
خودنویس از تو گریه میسازه
خندتو بردی آینه تب کرده راهو برگردون در هنوز بازه


ترانه سرا: هومن حسن پور

قبولم نمی کند

خورشیدم و شهاب قبولم نمی کند
سیمرغم و عقاب قبولم نمی کند
عریانترم ز شیشه و مطلوب سنگ سار
این شهر بی نقاب قبولم نمی کند
این چندمین شب است که بیدار مانده ام
آنگونه ام که خواب قبولم نمی کند
بیتاب از تو گفتنم افسوس که قرن هاست
آن لحظه های ناب قبولم نمی کند

گفتم که با خیال دلی خوش کنم ولی
با این عطش سراب قبولم نمی کند
بی سایه تر ز خویش حضوری ندیدم
حق دارد آفتاب قبولم نمی کند
خورشیدم و شهاب قبولم نمی کند
سیمرغم و عقاب قبولم نمی کند
عریانترم ز شیشه و مطلوب سنگ سار
این شهر بی نقاب قبولم نمی کند

ترانه سرا: محمد علی بهمنی

تهران گردی

افق نگاه تو مثل آسمون لاجوردیه
توی قطبم قدم زدن با تو مثل حس کویر گردیه
گرم گرم ام از اتفاق تو با وجودی که روز سردیه
به درختای چیتگر میگم با تو من یه آدم دیگم

مثل حس بستنی خوردن تو شب چله خیابون ناب
بکری مثل قهوه ی داغ زیر تیغ عمودی آفتاب
به من از چهار سمت جغرافی هی بتاب و هی بتاب و بتاب
بهترین فرار ما از دود تله کابین بام تهران بود

درک تاریخ فسفه از چشات مثل دنیای صوفی مرموزه
باز کن چشمت رو که خوشحالم از تب افتتاح این موزه
منجی من بیا تو آتیشم پر سیمرغ داره میسوزه
پاتوق خاطره و خنده رستورانهای سر بنده

من به همراه تو سفر کردم به همه قصه های رویایی
توی کشتی نوح بودم که تورو دیدم پری دریای
تو جهان مصیبت و اندوه بهترین فرم قاصدک هایی
توی کنسرت سالن میلاد بهترین هامون اتفاق افتاد

سر من درد میکنه با صد هیجانی که خالی از پوچه
سفر با تو تا ته رویا بهترین ماجرای هر کوچه
دسته تهران رویامو چسبیده چقدر دست شهر من نوچه
به برم با خنده و شدی تا کناره برج آزادی

ترانه سرا: علی رضا باران

نوستالژی

پشت خط قرمز ترانه ها عابر یه شهر گمشده تو دود

راوی خاطره های زخمی ام، پر نوستالژی روزای کبود

پر بغضم پر بهت و انتظار، انتظاری عبث و پوچ و محال

انتظار با تو هم سفر شدن دوباره میون جاده شمال

دلم پره بیا بازم با هم دیگه بریم سفر جای ما اونجا خالیه

منو ببر منو ببر، یه عمر جاده شمال منتظر عبور ماست

نمی دونه یکی از اون دوتا قناری بی صداست

من پر از خوابای نیمه کاره ام پر یاد روزای رفته به باد

چشامو می بندم و وا می کنم تا شاید عطرت بخاطرم بیاد

تا شاید دوباره هم سفر بشیم توی جاده ای به مقصد جهان

با همون پیکان قراضه که یه روز یکی جاش گذاشت کنار اتوبان

یه پیکان قراضست ولی توی رویاش هنوزم جوونه

خیالش هنوزم می تونه بازم توی جاده یه کله برونه

خیالش هنوزم موتور مونده باقی تو صندوق سینه

یه پیکان قراضه کنار اتوبان داره خواب می بینه

از کنار کودکی هام می گذرم، از رها ترین روزای زندگی

کاش می شد یه لحظه تکرار بشه اون هوای سربزیر سادگی

کاش می شد دوباره پا به پا بشیم

کاش می شد حتی شده واسه یه بار

کودکانه های دوباره گل کنن تو عبور از خیابون لاله زار

لاله زار کاش می تونستیم همیشه بچه بمونیم

عمو زنجیر بافو بازم توی کوچه هات بخونیم

لیموناد شیشه ای دوزار، لواشک برگی یه شاهی

آب و نون داد نوشتن، توی دفترای کاهی

لاله زاری که هنوز تو کوچه هاش خاطره های ما پرسه می زنه

سر کوچه ملیش مردیه که داره توی رویاهاش جون می کنه

سر کوچه ملی یه مرده یه مرد که سی سال پیش ساعتش یخ زده

نمی دونه دنیا چه رنگی شده نمی دونه کی رفته کی اومده

سر کوچه ملی یه مرده یه مرد توی پالتوی کهنه عهد بوق

داره عابرا رو نگاه می کنه که رد می شن از کوچه های شلوغ

حیف نمیشه به عقب برگردیم به شبای پرسه و دربه دری

کافه چی دکمه برگشتو بزن به روزای خوب کافه نادری

چشمک ستاره ها رو می شمردیم یادته

واسه تنهایی شب غصه می خوردیم یادته

من مثه سایه تو، تو واسه من مثه نفس

هردومون برای همدیگه می مردیم یادته

ترانه سرا: حسن علیشیری

تحویل سال

امسال مثل سال قبلم نیست
امسال بی تو شعر میخونم
این اولین سال که وقت عید
تو چشمه تو خیره نمی مونم
سبزه بدون تو دیگه پژمرد
این روی سکه تلخ و تاریکه
سیبی که تو چیدی پلاسیده
هرچند روزه عید نزدیکه
از تو نمیشه سیر شد وقتی
حکاکی چشمات تو سینم
حوای من شو من تموم عمر
هر روز واست سیب می چینم
ساعت یه عمر خواب می مونه
حتی همین تقویم رو دیوار
حتی همین تحویل سال نو
حتی تو این نیمه شب بیدار
تو خونه جای عطر خوبه گل
پیچیده بوی سمیه سیگار
تحویل میشه سال من بی تو
خط میزنم تقویمو رو دیوار
من هفت سین سالمو چیدم
اما یه سین تازه میزارم
سین جدیدم این سال من
چند روز میشه بی تو تب دارم

امسال با من نیستی
امسال حالم ناخوشه
وقتی نباشی سال نو
فردامو حتی می کشه
تحویل می شه سال من بی تو
چشماتو می بندی و شب می شه
این خونه بی حضور تو
انگار داره جون به لب می شه
من فال امسالم به نام تست
حافظ میگه میخواد برگرده
میگه که اونم سال نو شو با
فال چشای تو شروع کرده

ترانه سرا: ساعده امجدی

کسی از ما جهان آرا نمیشه

کسی از ما جهان آرا نمیشه
حتی یه قهرمان تو نسل من نیست
هوا انقد آلودست که انگار
نیازی به شیمیایی شدن نیست
ما صبر کردیم واسه فردایی بهتر
ما صبر کردیم ولی فردا نمیشه
جهان ما قد خرمشهر هم نیست
کسی اینجا جهان آرا نمیشه

کسی از ما جهان آرا نمیشه
حتی یه قهرمان تو نسل من نیست
هوا انقد آلودست که انگار
نیازی به شیمیایی شدن نیست
ما صبر کردیم واسه فردایی بهتر
ما صبر کردیم ولی فردا نمیشه
جهان ما قد خرمشهر هم نیست
کسی اینجا جهان آرا نمیشه
نمی گیره کسی دستای ما رو
داریم با چشمه بسته راه میریم
یه عمره که پلاکامونو حتی
نمیدونیم باید از کی بگیریم
زیره پامونو خالی کردن اما
هنوز اینجا پر از میدون مینه
ببین ویرونه ای که از تو داریم
هنوز زیباترین جای زمینه

فقط یه زخم کهنه باقی مونده
برای نسلی که ترکش نخورده
برای نسل من که قهرمانش
زیر رگباری از خاطره مرده

همه رویای ما رو باد برده
نشستیم روی مرز بی خیالی
برای ما که سنگری نداریم
فقط مونده همین تفنگ خالی
کسی از ما جهان آرا نمیشه
همه روزای ما با غصه سر شد
یه روزی توی تاریخ مینویسن
یه جا این نسل مفقود الاثر شد

ترانه سرا: سروش دادخواه

قوی سیاه

پایه ی فرار من باش از تو این شهره خود آزار
بو گرفته این تمدن بیا برگردیم توی غار
بیا برگردیم به جنگل مثل انسان نخستین
شیمایی شدم اینجا توی این هوای سنگین
فقط عاشق تو هستم توی این شهر درندشت
پایه ی فرار من باش رفتنی بدون برگشت
مهریت یه ابر زخمی شیربهاتم شیر آهو
میشه آرامشو حس کرد بی شکنجه بی هیاهو

سر بکشیم این اوتوبانو عشقه من درشکه میخواد
ما مکافات زمینیم وسط این همه خون باز
ما دوتا قوی سیاهیم که پرامونو بریدن
دیگه جلد فاضلابیم جلد دود و دم و آهن
ماهو رنده کن تو دستام پشته شهر بد قواره
من که پابنده تو هستم اگه آینده بزاره
خون نمیرسه به مغزم کیه لکنت زبونم
بزار تو حریمه رویات یه پناهنده بمونم
تو نماد شرمم باش توی جنگل سپیدار
ما دوتا نقاشی میشیم روی دیواره ی یک غار

ترانه سرا: احسان گودرزی

دیوونه

چند که وقته از دسته من رفتی
چند وقته اوضاعم درب و داغونه
اسمم یه چیزه دیگه بود اما
دکتر صدام میزنه دیوونه

زل میزنم به آینه با بغض
بعد از تو حتی از خودم دورم
جز ابری که بی وقفه میباره
چی مونده از چشمای مغرورم

تو نیستی و با خاطرات تو
با هرچی از تو مونده درگیرم
من یادگاری پس نمیفرستم
من یادگاری پس نمیگیرم
دنیا بدون تو برای من
محدوده به اندازه ی تختم
از این که دل کندی نمیترسم
بد از تو مرد روزای سختم
بد از تو تنها موندم و هیچکس
از حال من چیزی نمیپرسه
اصلاً مهم نیست که پیشم نیستی
قرصام اگه باشن دلم قرصه

وقتی دلم میگیره چشمامو
میبندم و یاد تو می افتم
تو باید این حرفا رو میشنیدی
من باید این حرفا رو میگفتم

از رویاهام دست بر نمیدارم
این تنهایی خیلی برام زوده
با این که سخته باورش اما
انگار حق با دکترم بوده

تو نیستی و با خاطرات تو
با هرچی از تو مونده درگیرم
من یادگاری پس نمیفرستم
من یادگاری پس نمیگیرم
دنیا بدون تو برای من
محدوده به اندازه ی تختم
از این که دل کندی نمیترسم
بد از تو مرد روزای سختم
بد از تو تنها موندم و هیچکس
از حال من چیزی نمیپرسه
اصلاً مهم نیست که پیشم نیستی
قرصام اگه باشن دلم قرصه

ترانه سرا: مهدی ایوبی