همه چروک‌های پوست ناشی از پیری‌اند؟آیا صرفاً بازیگری یا کارگردانی در چند فیلم غیراخلاقی، محل اشکال است و مدیرتولید و عوامل اینچنینی یک اثر مستهجن، می توانند به مدد اینکه سی سال پیش در ایران یک یا چند اثر مثبت ساخته اند، در ایران مجدداً مشغول شوند؟
به گزارش تابناک؛ دهه نخست آبان ماه بود که اسدنژاد نیک نژاد معروف به اسی نیک نژاد به برنامه هفت دعوت شد تا از خود دفاع کند. «تابناک» ضمن برشمردن برخی سوابق این شخص در دوران حضور در آمریکا، نسبت به این اتفاق اعتراض کرد، چرا که درست است رسانه ملی تبلیغ کالای بدون مجوز می‌کند اما دیگر نباید تبلیغ اشخاصی با چنین سوابقی نیز به رویه‌ای معمول مبدل شود. در این میان هرچند چهره ای همچون شمقدری برای رفع و رجوع واگذاری پروژه میلیاردی «لاله» ممکن است درصدد برآید تا از کنار سوابق حضور این شخص در میان عوامل پروژه های مستهجن بگذرد اما مگر می‌توان بر این موضوع سرپوش گذاشت؟
آن گونه که پیش از این نیز «تابناک» بررسی کرد، اسی نیک‌نژاد پس از تولید پاییز صحرا و قطع همکاری با تلویزیون و سفر به آمریکا و در سال‌های حضور این کشور، کارنامه چندان درخشانی نداشته و اگه سبقه ای نیز داشته که قابلیت دفاع داشته با کارنامه بعدش اش، بسیار کمرنگ ساخته است. او از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۳ در پروژه‌هایی مدیرتولید، تهیه کننده اجرایی و… بوده که در طبقه‌بندی معمول اروتیک به شمار می‌روند و ساختارشان کاملاً مستهجن است و در این سال‌ها به جز حضور در چنین مجموعه‌هایی، فعالیت دیگری نداشته و از وی پس از سال ۲۰۰۳ نیز اساساً همین نوع فعالیت سینمایی نیز ثبت نشده است!
«دریای سیاه ۲۱۳»، «زنان شبWomen of the Night»، «شرم، شرم، شرم Shame, Shame, Shame»، «مکانی به نام حقیقت A Place Called Truth»، «دفتر خاطرات کفش قرمزیRed Shoe Diaries»، آثار مستهجنی است که در کسوت‌های اشاره شده نیک نژاد با آنها همکاری داشته و به عنوان سوابق نیک نژاد در بانک اطلاعات نیویورک تایمز و IMDB ثبت شده و متأسفانه آنچنان آکنده از داستان‌ها و صحنه‌های اروتیک است که قابل توصیف نیست؛ اما ظاهراً وقتی شخصی قرار است حمایت شود، سوابق کاری وی، چندان مهم نیست و می‌توان میلیاردها تومان بیت‌المال را دست او داد!
حال نه تنها مسئولان تلویزیون از حضور شخصی با این سوابق روی آنتن زنده تلویزیون عذرخواهی نکردند، بلکه بنابر گفته‌های تازه اسی نیک نژاد، تصمیم دارد سریالی ۱۰۰ قسمتی بسازد و بر همین اساس گفت: «می خواهم سریالی با مضمون معضلات اجتماعی در ۱۰۰ قسمت بسازم که نگارش فیلمنامه آن تقریبا به پایان رسیده است. البته فعلا همه ذهنم درگیر «لاله» است و هنوز سراغ عملی کردن آن طرح تلویزیونی نرفته ام.» و جای نگرانی دارد که این خبر هنوز تکذیب نشده و همین امر احتمال تولید چنین سریالی را افزایش می‌دهد.
البته به هر حال هیچ تصمیمی از مجموعه ای که چهره ای چون دارابی در صدرش باشد، بعید نیست؛ مردی که در این روزهای بی پولی صداوسیما که بخش قابل توجهی از آنتن با برنامه های آرشیوی پر می‌شود، از ساخت شهرک سینمایی تازه هزار هکتاری خبر می‌دهد که معادل فضایی حدود ۳٫۳ کیلومتر در ۳٫۳ کیلومتری است و پر کردن این ابعاد با بناهای دارای مقاومت که سرنوشتی شبیه شهرک های سینمایی پیشین را پیدا نکند هزینه ای چندصدمیلیاردتومانی را مطالبه می کند و با این اوصاف ظاهراً مدیران رسانه ملی در عوض بازسازی و نگهداری شهرک سینمایی که به نام علی حاتمی است، قصد دارند بنایی بسازند که هزینه ساختش ده ها برابر خواهد بود.
در چنین مجموعه‌ای که چنین تصمیمات محیرالعقولی از آن برمی‌آید و یک اقیانوس شبکه با عمق چند میلیمتر متاثر از همین تصمیمات شکل گرفته که حریف برخی رقبا (در بسیاری از ساحت ها نشده) نمی‌شود، البته بعید نیست با شخصی با سوابق موردِ اشاره قرار همکاری برای ساخت سریال گذاشته شود اما اگر قرار است چنین تصمیمی اتخاذ شود، طبیعتاً انتظار می‌رود آنهایی که زیر بار این حرف رفتند اقدام به پخش تعدادی از آثار سینمایی به طور کامل و یا حتی با سانسور نمایند و جواد شمقدری نیز به نقد و بررسی این فیلم‌ها پس از نمایش‌شان بپردازد.
همچنین اگر قرار است فرصت تولید آثار سینمایی به اسی نیک نژاد داده شود، چرا نباید این فرصت به دیگرانی که برای کمتر از اینها، از صحنه سینمای ایران حذف شده اند داده شود؟ آیا صرفاً بازیگری یا کارگردانی در چند فیلم غیراخلاقی، محل اشکال است و مدیرتولید و عوامل اینچنینی یک اثر مستهجن، می توانند به مدد اینکه سی سال پیش در ایران یک یا چند اثر مثبت ساخته اند، در ایران مجدداً مشغول شوند؟!
جام
قالب عاشقانه مشکی بسیار زیبا برای رزبلاگ